Efkarlı Sözler, Efkarlı Mesajlar

Yüreği olmayanın bahanesi var.

İçime attım da içimden atamıyorum!

Gitsem ayrılık, kalsam yalnızlık.

En son utanacağın şey ağlamak olsun.

Yüreğiyle gelmeyen, bahanesiyle gelir.

Efkarın demir attığı liman, yürektir.

Etrafım çok kalabalık ama hepsi merhabalık.

Bazen gözlerden yaş akmaz, kalp ağlar sadece.

İnsanın sevdiği insan kalesidir, kusuru değil!

Söylesene bıraktığın düşü şimdi kim büyütecek?

Bir çığlıktı yalnızlığım. Hepiniz mi sağırdınız?

Yaşayacağım hayatı sana adadığımdan pişmanlığım!

Gidecek yerin kalmadığında, zoruna gider hayat.

Dökmeye niyetim yok içimi, zaten zor sığdırdım!

Hiç dökmeye niyetim yok içimi. Zor sığdırdım zaten.

Sevebiliyorum ama doğru insanı denk getiremiyorum.

Tespih gibi oldu acılarım, çektikçe başa dönüyorum.

Ben yağmur yüklü bir bulutum, kime çarpsam ağlarım.

Sanki bir şeyleri unutamayacak kadar, eskimiş içim!

Rengarenk hayallerim kapkara hayatımın altında kaldı.

Bazen doğruyu bilse bile yanlış anlamak ister insan.

Bazen susmak gerekiyor acı dolu hayatı anlamak için.

Var bir canımın acısı, içime atıp, içimden atamadığım.

Kabullenmek, kendi mezarına toprak atmak gibidir bazen.

İpi kesmeye kıyamadım diye ömrümü verdim koca bir düğüme!

En kötüsü de etrafa renk saçarken kendi içinde siyah olmak!

Denize kıyısı var sanki yüreğimin, hep serin, hep rutubetli.

Gittin! Dünya başıma yıkılmadı. Kalsan dünyalar benim olurdu!

Yüzümün hep gülüyor olması, yorgun olmadığım anlamına gelmez.

Beni benden alan şarkılar seni oradan alıp bana da getirse ya.

Ben hep kaybeden bir insandım! Kaybederek kaybolmayanı buldum.

Gittin mi büyük gideceksin ayrılık bile gurur duyacak seninle.

Ucuz insanların üzerine kurulan hayaller, size pahalıya patlar.

Biliyorum imkansızdı ama ben mucizelere çok inanmıştım. Yazık.

İyileri aptal yerine koyduğunuz yerde kaybettiniz insanlığınızı!

Ne kadar severse sevsin insan, tükenip yorulduğu bir saat vardır.

Etrafıma ördüğüm o kalın duvarların tuğlalarını siz verdiniz bana!

Rengarenk hayallerimiz vardı ama kapkara hayatlarımız ağır bastı.

Bir gün bir yerde tekrar karşılaşırsak eğer, benimle yeniden tanış.

Ömrünü verecekmiş gibi hayatınıza girenler, ömrünüzü alır giderler.

Sustum! Konuşacağım onca şey varken üstelik. Yorgundum, anlamadılar…

Doğrular canını acıtır bazen. Keşke bilmeseydim, duymasaydım dersin.

Kimisi mışıl mışıl uyurken kimisi usul usul ölür. Gecenin kanunu bu!

Mutsuzluk, mutluluktan daha yaygındır. Kabullenmesi zor ama böyledir.

Sustuğun anlar değil, yutkunmak zorunda kaldığın anlar rahat bırakmaz.

Olur da bir gün bir yerde yeniden karşılaşırsak, benimle yeniden tanış.

Kırılmış yanım sana emanet Allah’ım. Gücüm yetmiyor artık onaramıyorum!

Çöplerin içinde bir rüya gördüm! Düştüysem şayet, sana bakarken düştüm.

Çıkmazdayım. Gitsem ayrılığın acısı olacak, kalsam yalnızlığın ağırlığı.

Olmayacak insanlarla olmayacak hayaller kurduğumuzdan başımıza gelenler.

Birini ne kadar çok seversen sev, hayat onu senden o kadar uzaklaştırır.

Bilemezsin kim dost, kim düşman. Bazen tuttuğun eldir seni arkadan vuran.

Geç oldu ama anladım. Olduğun gibiysen olmamışların gönlünde barınamıyorsun!

Tutacak bir el bulamazsak, bizde elimizi cebimize sokar yürürüz. Sıkıntı yok.

Bir zamanlar hayatını değiştireceğim derdim. Şimdi görsem yolumu değiştiririm.

Gecenin zifirisinde toz pembe hayallere dalmak aşkın en yalın hali olsa gerek.

Bütün aşklar bir mucize olarak başlar ve çoğunlukla bir kabus olarak sona erer.

Beni benden alan şarkılar yapmışlar ama seni oradan alıp buraya getireni hala yok.

Ben sadece üzgün olmaktan bıktım. Bir süreliğine başka bir şey hissetmek istiyorum.

Düşme; düşünce, sahili olmayan bir deniz olur dünya. Sığınacak bir liman bulamazsın.

Bir zamanlar aklımdan çıkmayan sen, şimdi geçmiş zamanda biri olarak anlattığım oldun.

Dönüp dolaşıp, zurnanın zırt dediği yere geliyorum. Neyse, bir zırt alayım sol kulağa.

Gideceksen öyle bir gideceksin ki ayrılık bile gurur duyacak seninle! Büyük gideceksin!

İlk bakışta aşık oldun oldun adamım, yoksa ikinci bakışta kimin ne mal olduğunu anlarsın.

Aklıma geldiğinde hala gözleri dolan bir insanım. 
Sen beni çoktan unutmuşsundur diyorsun.

Ona sor bakayım! Küstüğümü biliyor muymuş? 
Yoksa kendi kendime mi gelin güvey oluyormuşum!

Bir zamanlar aklımdan çıkmazdın! 
Şimdi geçmiş zamanda biri olarak anlattıklarım arasındasın.

Beklemeyin artık gelmeyeni. 
Yazmak istese yazar, yapmak istese yapar, gelmek istese gelirdi!

İnsan iki insanın yüzünü unutmaz; ihtiyaç anında yanında olanı, zor zamanda yalnız bırakanı.

Hayat adanmak için değil, yaşanmak içinmiş. 
Bunu sana adadığım hayatı mahvettiğinde anladım.

Parlatıcıyla aydınlanmaz gelecek, fön çekince düzelmez hayat ve fondötenle kapanmaz yaralar.

Seni hala nasıl sevebildiğimi anlayamıyorlar. 
Uğraşmayın boşuna, ben bile bilmiyorum diyorum.

Her erkeğin göz bebeklerine gömülen bir kız vardır, içinde olmayan ama efkarlanınca var olan.

Başkalarının hatalarından ders alın. 
İnsan bütün hataları kendi yapacak kadar uzun yaşamıyor.

Umut; insanın vazgeçemediği illüzyon. 
Aynı anda en büyük güç ve en büyük zayıflık kaynağınız.

Facebook Twitter instagram Google+ Pinterest Youtube
Hesaplarımızdan Takip Ederek Bize Destek Olunuz
Yorumlar