Can Yakan Mesajlar, Can Yakan Sözler
Bugün senin için bir şey yapmıyorsam, dün elimden geleni yaptığım içindir.
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
Mendil satan çocuğun burnunu koluyla silmesi kadar acımasız bu hayat…
Kim demiş ki ben senden önce ve senden sonra yaşamışım.
Ben sensiz cennette yaşamaktansa seninle cehennemde yanmak isterim.
Canı yanan sabretsin, can yakan da yanacağı günü beklesin.
Küçükken annem, yerde ekmek görürsen yükseğe koy kuşlar yesin derdi.
Sevdiklerimizi hep yüksekte tuttuk acaba kuşlar mı yedi?
Dünyanın azabı içinde kaldık, sevenler unutmuş sevmiyor artık, gönüller dolusu aşklara yazık, bahtına gücenmiş kul feryadı bu.
Yağmur dökülüyor şehrime. Bardaktan boşalırcasına.
Bu son diyorum bu son! Her defasında bitirdiğim yerden başlıyorum yine sana aşka.
Seni sonbahar rüzgârlarına bırakıyorum yaktığım canımı yeniden hayata hazırlıyorum sensiz yaşamak hayata yeniden başlamak istiyorum.
Benden su katılmamış şiirler istiyorsun. Kalem mi yazıyor sandın?
Ben harfleri denizlerden söküp tek tek gözlerimden süzüyorum göremiyorsun.
Öyle birini seveceksin ki, yüreğinden kimse ayıramayacak.
Ve öyle birini seveceksin ki, seni gözleriyle bile aldatmayacak. Can Yücel
Uğrunda ölmedim! Uğrunda ölünecek sandığım biri için yaşadım hep.
Ah benim canımdan ötem neyim eksikti de sevemedin beni?
Özledim teninin kokusunu özledim, özledim sımsıcak nefesini özledim, özledim sohbetini o sesini özledim, gelmedin göz bebeğim can yoldaşım gelmedin.
Yıllarca aynı rol, aynı perde yıllarca aynı ev, aynı yerde sevdim de katlandım bunca derde ama çok yanlıştı, adı yanlış aşktı ama suç hep bende.
Ne seni unutturacak kadar zaman geçecek ne de geçen zaman seni unutturmaya yetecek bırakıp gitsen de unuturum sanma zaman alışmayı öğretir unutmayı asla.
Bu dudaklar artık seni öpmeyecek, bu kalp senin için çarpmayacak, senin için yaşamayacak, ölmeyecek senle aynı ağaca adını yazmayacak sen de gittin ya.
Başkalarına söylemiş de olabilirsin güzel sözlerini.
Benim duymak istediklerimi başkası duymuş olabilir, mahsuru yok!
Ben hepsini üzerime aldım, çünkü yaram vardı, gocundum.
ıklar uyandırmalı kör yüreğimi, cehennem yangınlarından ölmeden çıktıysa bedenim; artık benim olmalıyım, benim yeter yüreğimi bir çift gözün ateşine rehin verdiğim.
Eski yaralarımızın acılarını dindirecek şefkatli bir el beklerken, yeni yaralar sahibi olduk.
İnsanların umudunu kırma belki de tek sahip olduğu şey odur.
Ay değil mevsim değil bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.
Şimdi sensizliğin naklen mutsuzluğum yayınlanıyor.
Ve herkes çektiğim sensizlik acısını canlı izliyor.
İnanır mısın be sevgilim, yokluğun reyting rekorları kırıyor.
Acıyan bir yerlerim olup olmadığını anlamak ister gibi yokluyorum içimi.
Hiçbir sızı yok. Geçmişin ağırlığı yok üstümde.
Yolunca yordamınca unutmuşum unutulması gerekenleri!
Belki yağmura gerek kalmazdı insanlar bu kadar kirli olmasaydı.
Kolay anlatılıyor acılar, kolay yazılıyor. Kolay yaşanmıyor oysa.
Seni seviyorum diyebilmek değil ki marifet, önemli olan o kelimenin tüm sorumluluklarını alabilmek. Can Yücel
Hayat oyun sahnesi dediler, herkese bir rol verdiler. En zoru bana düştü önce sev sonra unut dediler.
Ne zaman ümitle hayata göz kırpsam, çiçekler açsam, kapıma dayanır sonbahar.
Pare pare buruktur hep sevinçlerim!
Okyanusla gökyüzü gibiydik biz seninle.
İkimiz de maviydik, birlikte gibiydik. Ama asla hiç birleşmedik.
Nereye kaçarsan kaç, üç şey seninle gelir. “Gölgen, acın ve geçmişin”.
Kaderin ise zaten seni orda beklemektedir.
Aslında yalanların, az olanların da farkındaydım elbet, ama görmezden geldim, bilen bilir, acıtır insani gerçek.
Dünde, bugünde, yarında? Yüreğin kadar yanındayım.
Kendini yalnız hissettiğinde elini kalbine koy; ben hep ordayım!
Bilirsin; noktayı koymak ne kadar zor olsa da; tamamlanmış cümleler, eksik kalmış cümlelere göre daha çok acı verir.
Bir yanımda çaresizlik diğer yanımda yorgunluğum var.
Bir yanımda yalnızlığım, diğer yanımda geçmişe dargınlığım var.
Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil.
O kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında, kendini bulmaktır.
Seven sevdiğinden ayrılık aldı, mazinin acısı gönülde kaldı, alnıma yazılmış yazıya daldı, bahtına gücenmiş kul feryadı bu.
Bil ki; insanın değerini, varlığı değil yokluğu gösterir.
Unutma; yokluğu bir şey değiştirmeyenin, varlığı gereksizdir.
Bir gecenin kör kuyusunda kalbimi elime aldım, sadece sana feryadım sadece sana beddualarım canımı aldın kalbimi parçaladın.
Sustu bu gece karardı yine ay kaldı geriye cevapsız sorular uyandığında onu ilk kim görecek? Bıraktığın düşü kim büyütecek?
Anladım temelli gittiğini, haklıydın üstelik suç benimdi, sen üzülme gülüm incinme, canımın içi iki gözüm sakın küsme, bana hediye bırak bütün kederleri, ben ağlarım ikimizin yerine.
Herkes fazlasıyla sevmiş, ben eksikleriyle de sevdim oysa.
Mendil satan çocuğun burnunu koluyla silmesi kadar acımasız bu hayat…
Kim demiş ki ben senden önce ve senden sonra yaşamışım.
Ben sensiz cennette yaşamaktansa seninle cehennemde yanmak isterim.
Canı yanan sabretsin, can yakan da yanacağı günü beklesin.
Küçükken annem, yerde ekmek görürsen yükseğe koy kuşlar yesin derdi.
Sevdiklerimizi hep yüksekte tuttuk acaba kuşlar mı yedi?
Dünyanın azabı içinde kaldık, sevenler unutmuş sevmiyor artık, gönüller dolusu aşklara yazık, bahtına gücenmiş kul feryadı bu.
Yağmur dökülüyor şehrime. Bardaktan boşalırcasına.
Bu son diyorum bu son! Her defasında bitirdiğim yerden başlıyorum yine sana aşka.
Seni sonbahar rüzgârlarına bırakıyorum yaktığım canımı yeniden hayata hazırlıyorum sensiz yaşamak hayata yeniden başlamak istiyorum.
Benden su katılmamış şiirler istiyorsun. Kalem mi yazıyor sandın?
Ben harfleri denizlerden söküp tek tek gözlerimden süzüyorum göremiyorsun.
Öyle birini seveceksin ki, yüreğinden kimse ayıramayacak.
Ve öyle birini seveceksin ki, seni gözleriyle bile aldatmayacak. Can Yücel
Uğrunda ölmedim! Uğrunda ölünecek sandığım biri için yaşadım hep.
Ah benim canımdan ötem neyim eksikti de sevemedin beni?
Özledim teninin kokusunu özledim, özledim sımsıcak nefesini özledim, özledim sohbetini o sesini özledim, gelmedin göz bebeğim can yoldaşım gelmedin.
Yıllarca aynı rol, aynı perde yıllarca aynı ev, aynı yerde sevdim de katlandım bunca derde ama çok yanlıştı, adı yanlış aşktı ama suç hep bende.
Ne seni unutturacak kadar zaman geçecek ne de geçen zaman seni unutturmaya yetecek bırakıp gitsen de unuturum sanma zaman alışmayı öğretir unutmayı asla.
Bu dudaklar artık seni öpmeyecek, bu kalp senin için çarpmayacak, senin için yaşamayacak, ölmeyecek senle aynı ağaca adını yazmayacak sen de gittin ya.
Başkalarına söylemiş de olabilirsin güzel sözlerini.
Benim duymak istediklerimi başkası duymuş olabilir, mahsuru yok!
Ben hepsini üzerime aldım, çünkü yaram vardı, gocundum.
ıklar uyandırmalı kör yüreğimi, cehennem yangınlarından ölmeden çıktıysa bedenim; artık benim olmalıyım, benim yeter yüreğimi bir çift gözün ateşine rehin verdiğim.
Eski yaralarımızın acılarını dindirecek şefkatli bir el beklerken, yeni yaralar sahibi olduk.
İnsanların umudunu kırma belki de tek sahip olduğu şey odur.
Ay değil mevsim değil bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.
Şimdi sensizliğin naklen mutsuzluğum yayınlanıyor.
Ve herkes çektiğim sensizlik acısını canlı izliyor.
İnanır mısın be sevgilim, yokluğun reyting rekorları kırıyor.
Acıyan bir yerlerim olup olmadığını anlamak ister gibi yokluyorum içimi.
Hiçbir sızı yok. Geçmişin ağırlığı yok üstümde.
Yolunca yordamınca unutmuşum unutulması gerekenleri!
Belki yağmura gerek kalmazdı insanlar bu kadar kirli olmasaydı.
Kolay anlatılıyor acılar, kolay yazılıyor. Kolay yaşanmıyor oysa.
Seni seviyorum diyebilmek değil ki marifet, önemli olan o kelimenin tüm sorumluluklarını alabilmek. Can Yücel
Hayat oyun sahnesi dediler, herkese bir rol verdiler. En zoru bana düştü önce sev sonra unut dediler.
Ne zaman ümitle hayata göz kırpsam, çiçekler açsam, kapıma dayanır sonbahar.
Pare pare buruktur hep sevinçlerim!
Okyanusla gökyüzü gibiydik biz seninle.
İkimiz de maviydik, birlikte gibiydik. Ama asla hiç birleşmedik.
Nereye kaçarsan kaç, üç şey seninle gelir. “Gölgen, acın ve geçmişin”.
Kaderin ise zaten seni orda beklemektedir.
Aslında yalanların, az olanların da farkındaydım elbet, ama görmezden geldim, bilen bilir, acıtır insani gerçek.
Dünde, bugünde, yarında? Yüreğin kadar yanındayım.
Kendini yalnız hissettiğinde elini kalbine koy; ben hep ordayım!
Bilirsin; noktayı koymak ne kadar zor olsa da; tamamlanmış cümleler, eksik kalmış cümlelere göre daha çok acı verir.
Bir yanımda çaresizlik diğer yanımda yorgunluğum var.
Bir yanımda yalnızlığım, diğer yanımda geçmişe dargınlığım var.
Sevmek; güzel birinde aşkı aramak değil.
O kişide, bilmediğin bir zamanın beklenmedik bir anında, kendini bulmaktır.
Seven sevdiğinden ayrılık aldı, mazinin acısı gönülde kaldı, alnıma yazılmış yazıya daldı, bahtına gücenmiş kul feryadı bu.
Bil ki; insanın değerini, varlığı değil yokluğu gösterir.
Unutma; yokluğu bir şey değiştirmeyenin, varlığı gereksizdir.
Bir gecenin kör kuyusunda kalbimi elime aldım, sadece sana feryadım sadece sana beddualarım canımı aldın kalbimi parçaladın.
Sustu bu gece karardı yine ay kaldı geriye cevapsız sorular uyandığında onu ilk kim görecek? Bıraktığın düşü kim büyütecek?
Anladım temelli gittiğini, haklıydın üstelik suç benimdi, sen üzülme gülüm incinme, canımın içi iki gözüm sakın küsme, bana hediye bırak bütün kederleri, ben ağlarım ikimizin yerine.
Etiketler : Can Yakan Anlamlı Mesaj, Can Yakan Mesaj Kısa, Can Yakan Mesaj, Can Yakan Mesaj Facebook, Duygusal Can Yakan Mesajları, Yeni Can Yakıcı Mesajları, Etkileyici Can Yakan Mesajları
Sosyete Travel ~ Sosyete Sözler ~ Sosyete Trend
 |
| Can Yakan Mesajlar, Can Yakan Sözler |
Yorum Gönder
Bilgi Paylaştıkça Güzel Dir, Paylaşır Mısınız ?
Sayfamızı Değerlendirin