Yalnızlık Sözleri, Yalnızlık Mesajları
Sayfa içeriği : Aşk Sözleri Sevgi Sözleri Güzel Sözleri
Yalnızlığıma sarılır mısın?
Hani ıssız bir yoldan geçerken.
Hanı bir korku duyar da insan.
Bir şarkı söyler ya içinden. İşte öyle bir şey.
Hiç kimse benim kadar iyi bilemez yalnızlığı.
Hiç kimse.
Ne uzun kış gecelerinde yatakta yanında bir çift soğuk ayak bulunmasının ne demek olduğunu hiç bilmeyenler.
Ne saçlarını sabunlayan şefkatli param akları hiç tanımamış olanlar.
Ne parkta kimsenin oynamak istemediği şişman çocuk.
Ne de yazın kız arkadaşı olm adığından köy kütüphanesindeki bütün kitapları okumuş sivilceli, gözlüklü ergen.
Hiç kimse bilemez.
Ve yalnızlık, yüreğinizin en yalnız noktasına dokunacak.
mahkûm olduğum yalnızlığımı hafifleten şeyler olur her gece.
İnsan bir başına olduğuna, dünyadaki en yalnız ve mutsuz varlık olduğuna, konu yalnızlığa gelince kimsenin onunla aşık atamayacağına inanır ve birden biri girer
hayatına, onunla sadece birkaç saat geçirmiş olsan da âşık olmuşsundur, sonra o gider, sonsuza dek kaybolur ve onu bir daha göremeyecek, bir daha okşayıp sarılamayacak olma çaresizliğiyle baş başa bırakır seni, işte o an eski yalnızlığının ve acının aşılabilir olduğunu, acı çekmenin sınırı olmadığını, insanoğlunun kötülüğünün sınırı olmadığını, şiddetin ölçüsü olmadığını fark edersin.
Ve sevgi böylesine cömert olduğunda daima aynı yere götürür insanı, yalnızlığın
kurak topraklarına.
Ve evinin yalnızlığında yazdıklarını yırtıp atmadığı tek bir gece yoktu.
Yalnızlığın öyle derin olduğu bir an gelir ki iliklerinize işler.
yalnızlıktan hem kaçmak, hem de hep orada kalma isteğine daha fazla dayanamıyorum.
Baktık sevilecek kimse yok bizde yalnızlığı tercih ettik.
Düş artık yalnızlığım; bu beden ikimize dar geliyor.
Alıştım galiba; böyle sade modası olan yalnızlık giymeye...
Zevk vermese de hoşuma gidiyor. Neden diyeceksin?
En azından acıtmıyor, sancılarımı artırmıyor.
Üşüdüğüne üzülme, saranın varsa; gün gelir, üşüyen yanın da üşür.
Şehrin kalabalık sokakların da, hiç sönmeyen ışıkların yalnızlığında;
Yokluğumu çiğniyorum yine...
Hani olurda; merak edersin diye söylüyorum.
Çünkü yalnızlığımı görmeye başladım.
Bom boş bir şehir sanki, gözüm görmez kimseyi.
Ay ışığının altında kalan yalnızlığımın resmi.
Canımı yakardı her düşen bir damlada.
Canımı yanardı bir seven hep yalnızsa.
Bir insandım, uzun zaman önce sevdim, terk ediliş yalnızlıkdı ve onla doldu kadehim.
Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda.
Kuşkusuz artacak yalnızlığım sevgili çocuk.
Biliyorsun ben hangi şehirdeysem, yalnızlığın başkenti orası.
Aslında kayboldum, ruhumda çatlaklar, içine sızan umutları çıksın diye çabalar.
Kaybolan hüzün ve puslu benim anılarım.
Muhtaçtım belki biraz sen, biraz sevgi. Hayal, dilek, umut, aşk yalan olmuş hepsi.
Hani ıssız bir yoldan geçerken.
Hanı bir korku duyar da insan.
Bir şarkı söyler ya içinden. İşte öyle bir şey.
Hiç kimse benim kadar iyi bilemez yalnızlığı.
Hiç kimse.
Ne uzun kış gecelerinde yatakta yanında bir çift soğuk ayak bulunmasının ne demek olduğunu hiç bilmeyenler.
Ne saçlarını sabunlayan şefkatli param akları hiç tanımamış olanlar.
Ne parkta kimsenin oynamak istemediği şişman çocuk.
Ne de yazın kız arkadaşı olm adığından köy kütüphanesindeki bütün kitapları okumuş sivilceli, gözlüklü ergen.
Hiç kimse bilemez.
Ve yalnızlık, yüreğinizin en yalnız noktasına dokunacak.
mahkûm olduğum yalnızlığımı hafifleten şeyler olur her gece.
İnsan bir başına olduğuna, dünyadaki en yalnız ve mutsuz varlık olduğuna, konu yalnızlığa gelince kimsenin onunla aşık atamayacağına inanır ve birden biri girer
hayatına, onunla sadece birkaç saat geçirmiş olsan da âşık olmuşsundur, sonra o gider, sonsuza dek kaybolur ve onu bir daha göremeyecek, bir daha okşayıp sarılamayacak olma çaresizliğiyle baş başa bırakır seni, işte o an eski yalnızlığının ve acının aşılabilir olduğunu, acı çekmenin sınırı olmadığını, insanoğlunun kötülüğünün sınırı olmadığını, şiddetin ölçüsü olmadığını fark edersin.
Ve sevgi böylesine cömert olduğunda daima aynı yere götürür insanı, yalnızlığın
kurak topraklarına.
Ve evinin yalnızlığında yazdıklarını yırtıp atmadığı tek bir gece yoktu.
Yalnızlığın öyle derin olduğu bir an gelir ki iliklerinize işler.
yalnızlıktan hem kaçmak, hem de hep orada kalma isteğine daha fazla dayanamıyorum.
Baktık sevilecek kimse yok bizde yalnızlığı tercih ettik.
Düş artık yalnızlığım; bu beden ikimize dar geliyor.
Alıştım galiba; böyle sade modası olan yalnızlık giymeye...
Zevk vermese de hoşuma gidiyor. Neden diyeceksin?
En azından acıtmıyor, sancılarımı artırmıyor.
Üşüdüğüne üzülme, saranın varsa; gün gelir, üşüyen yanın da üşür.
Şehrin kalabalık sokakların da, hiç sönmeyen ışıkların yalnızlığında;
Yokluğumu çiğniyorum yine...
Hani olurda; merak edersin diye söylüyorum.
Çünkü yalnızlığımı görmeye başladım.
Bom boş bir şehir sanki, gözüm görmez kimseyi.
Ay ışığının altında kalan yalnızlığımın resmi.
Canımı yakardı her düşen bir damlada.
Canımı yanardı bir seven hep yalnızsa.
Bir insandım, uzun zaman önce sevdim, terk ediliş yalnızlıkdı ve onla doldu kadehim.
Önce bir ellerin vardı yalnızlığımla benim aramda.
Kuşkusuz artacak yalnızlığım sevgili çocuk.
Biliyorsun ben hangi şehirdeysem, yalnızlığın başkenti orası.
Aslında kayboldum, ruhumda çatlaklar, içine sızan umutları çıksın diye çabalar.
Kaybolan hüzün ve puslu benim anılarım.
Muhtaçtım belki biraz sen, biraz sevgi. Hayal, dilek, umut, aşk yalan olmuş hepsi.
Bu yazımı arkadaşlarınızla paylaşın
Etiketler : Yalnız Sözler ile ilgili görseller En Anlamlı Yalnızlık Sözü, Yalnızlık Şiirleri Yalnızlık Söz, Yalnızlığı Anlatan Güzel Sözler Yalnızlık İle İlgili Sözler Yalnızlık Sözleri, ilgili, Yalnızlık Sözleri Kısa, Yalnızlık Sözleri Uzun, Yalnızlık Sözleri Yeni Mesajlar Resimli Yalnızlık Sözleri Resimli İndir Yeni Sözler indir Yalnızlık Sözleri Kısa Yalnızlık Sözleri Resimli Yalnızlık Sözleri, Duygusal ve Damar Yalnızlık Sözleri Resimli Yalnızlık ile ilgili Sözler
Sosyete Travel ~ Sosyete Sözler ~ Sosyete Trend
Yorum Gönder
Bilgi Paylaştıkça Güzel Dir, Paylaşır Mısınız ?
Sayfamızı Değerlendirin