Duygusal Aşk Sözleri Makalesi
Biliyor musun insan aslında nereye aittir? gönlünün inkar etmediği yere.
Beni hasta edip yataklara düşüren de sensin, bana merhem olan doktorum da sen.
Seninle birlikte olmanın en güzel taraflarından biri de, her gün yeni bir başlangıç yapıyor olmamdır. Çünkü sen varsan, her gün başkadır benim için.
Ben seninle kalabalığım, şehrin dayanılmaz yalnızlığından senin girdabında uzaklaşıyorum.
Ağaçlar toprağı nasıl seviyorsa, yıldızlar da geceyi nasıl bekliyorsa, öyle seviyor, öyle bekliyorum seni.
Ben seni hiçbir çıkar, şart, koşul, limit olmaksızın sevdim, seviyorum, seveceğim.
Sen bir gökkuşağı gibisin. Aşkın tüm renklerine sahipsin.
Zaman yıpratır derler, eskitir derler her şeyi.
Oysa zaman geçtikçe sana olan aşkım daha da gençleşiyor benim.
Gözlerine baktığım zaman, ellerini tuttuğum zaman kendime soruyorum:
“Bu bir rüya mı, yoksa gerçek mi?”
Sensiz kalmak tıpkı en yüksekten dibe çakılmak, battıkça derine batmak gibi.
Yokluğunun acısı her an katlanıp duruyor.
Bundan sonra yaşayacaklarımız, bugüne kadar yaşadıklarımızdan daha güzel olsun sevgilim.
Seninle olmak öyle güzel bir his ki… Bulutlara dokunmak, özgürce uçmak gibi.
Benim duyduğum, konuştuğum, gördüğüm aşk sadece sensin.
Başka aşklara sağır, dilsiz ve körüm ben.
Hani derler ya kimse vazgeçilmez değildir diye.
Eksik söylenmiş o. “Sen hariç…” kimse vazgeçilmez değil.
Seni gördüğümde uçup gidiyor söyleyeceklerim aklımdan, düğüm düğüm oluyor sözcükler.
Susuyorum o yüzden, sadece aşkı dinlemek için. Aşk konuşsun yalnızca diye.
Sen benim bir tanem, en değerlimsin. Bir tek şeyini sevmiyorum senin, gözlerindeki yaşları.
Kerem Aslı’yı sevememiştir ki benim seni sevdiğim kadar.
Ferhat özlememiştir Şirin’i benim kadar. Peki Mecnun?
O da beklememiştir Leyla’sını, benim seni beklediğim kadar.
Yüreğimi aşka açmıştım ben. Kalbimdeki kuşlar uçtular ve sen geldin sonra.
İşte o zaman aslında bu zamana kadar seni beklemiş olduğumu anladım.
Sen benim terennüm ettiğim en uzun şarkısın.
Söylemeye herkesin ağzı varmaz, kimsenin dili dönmez.
Bilmiyorum sen mi vazgeçilmezsin, yoksa ben mi asla vazgeçmek istemiyorum senden.
Evet, evet! Her ikisi de.
Kadife misali o yumuşak sesin, ne ağrı bırakıyor ne sancı, ne hüzün ne dert.
Kendimi çok seviyorum ben. Çünkü seni öptü bu dudaklar ve bu gözler seni gördü.
Ellerim sana dokundu ve bu ayaklar sana geldi. Kalbim ise zaten hep ama hep seni sevdi.
İstanbul ne güzel şehirdir. Sen varsın orada, biz varız, o bitmeyen aşkımız.
Yalnız kalmak adam ediyormuş insanı diyorlar, çok şey öğretiyormuş.
Sen yeter ki gitme de varsın ben küçük olayım, ziyanı yok bilmeyeyim bir şey.
Yürek dediğin han değildir. Kafaya estiği gibi girip çıkılmaz.
Sen bir girdin ya yüreğime, bir daha istesen de çıkamazsın.
Konuşmana bile gerek yok ki.
Zaten gözlerime birkaç saniye baksan, ‘se’ demeden sevgili’yi anlıyorum ben.
Kurduğum cümlelerin her harfinde sen, her noktasında sen, evimin her köşesinde yine sen varsın.
Denizin o koca dalgalarında değil, kalbinin bir yudum sevdasında, gözlerinin bir lahza bakışında boğuldum ben.
Aşkı beraber içelim mi kana kana, ne dersin?
Çünkü sen olmadan benim boğazımdan bir türlü geçmiyor da.
Havalardan değil ki esasen, içimi ısıtan şey varlığın.
Beni hasta edip yataklara düşüren de sensin, bana merhem olan doktorum da sen.
Seninle birlikte olmanın en güzel taraflarından biri de, her gün yeni bir başlangıç yapıyor olmamdır. Çünkü sen varsan, her gün başkadır benim için.
Ben seninle kalabalığım, şehrin dayanılmaz yalnızlığından senin girdabında uzaklaşıyorum.
Ağaçlar toprağı nasıl seviyorsa, yıldızlar da geceyi nasıl bekliyorsa, öyle seviyor, öyle bekliyorum seni.
Ben seni hiçbir çıkar, şart, koşul, limit olmaksızın sevdim, seviyorum, seveceğim.
Sen bir gökkuşağı gibisin. Aşkın tüm renklerine sahipsin.
Zaman yıpratır derler, eskitir derler her şeyi.
Oysa zaman geçtikçe sana olan aşkım daha da gençleşiyor benim.
Gözlerine baktığım zaman, ellerini tuttuğum zaman kendime soruyorum:
“Bu bir rüya mı, yoksa gerçek mi?”
Sensiz kalmak tıpkı en yüksekten dibe çakılmak, battıkça derine batmak gibi.
Yokluğunun acısı her an katlanıp duruyor.
Bundan sonra yaşayacaklarımız, bugüne kadar yaşadıklarımızdan daha güzel olsun sevgilim.
Seninle olmak öyle güzel bir his ki… Bulutlara dokunmak, özgürce uçmak gibi.
Benim duyduğum, konuştuğum, gördüğüm aşk sadece sensin.
Başka aşklara sağır, dilsiz ve körüm ben.
Hani derler ya kimse vazgeçilmez değildir diye.
Eksik söylenmiş o. “Sen hariç…” kimse vazgeçilmez değil.
Seni gördüğümde uçup gidiyor söyleyeceklerim aklımdan, düğüm düğüm oluyor sözcükler.
Susuyorum o yüzden, sadece aşkı dinlemek için. Aşk konuşsun yalnızca diye.
Sen benim bir tanem, en değerlimsin. Bir tek şeyini sevmiyorum senin, gözlerindeki yaşları.
Kerem Aslı’yı sevememiştir ki benim seni sevdiğim kadar.
Ferhat özlememiştir Şirin’i benim kadar. Peki Mecnun?
O da beklememiştir Leyla’sını, benim seni beklediğim kadar.
Yüreğimi aşka açmıştım ben. Kalbimdeki kuşlar uçtular ve sen geldin sonra.
İşte o zaman aslında bu zamana kadar seni beklemiş olduğumu anladım.
Sen benim terennüm ettiğim en uzun şarkısın.
Söylemeye herkesin ağzı varmaz, kimsenin dili dönmez.
Bilmiyorum sen mi vazgeçilmezsin, yoksa ben mi asla vazgeçmek istemiyorum senden.
Evet, evet! Her ikisi de.
Kadife misali o yumuşak sesin, ne ağrı bırakıyor ne sancı, ne hüzün ne dert.
Kendimi çok seviyorum ben. Çünkü seni öptü bu dudaklar ve bu gözler seni gördü.
Ellerim sana dokundu ve bu ayaklar sana geldi. Kalbim ise zaten hep ama hep seni sevdi.
İstanbul ne güzel şehirdir. Sen varsın orada, biz varız, o bitmeyen aşkımız.
Yalnız kalmak adam ediyormuş insanı diyorlar, çok şey öğretiyormuş.
Sen yeter ki gitme de varsın ben küçük olayım, ziyanı yok bilmeyeyim bir şey.
Yürek dediğin han değildir. Kafaya estiği gibi girip çıkılmaz.
Sen bir girdin ya yüreğime, bir daha istesen de çıkamazsın.
Konuşmana bile gerek yok ki.
Zaten gözlerime birkaç saniye baksan, ‘se’ demeden sevgili’yi anlıyorum ben.
Kurduğum cümlelerin her harfinde sen, her noktasında sen, evimin her köşesinde yine sen varsın.
Denizin o koca dalgalarında değil, kalbinin bir yudum sevdasında, gözlerinin bir lahza bakışında boğuldum ben.
Aşkı beraber içelim mi kana kana, ne dersin?
Çünkü sen olmadan benim boğazımdan bir türlü geçmiyor da.
Havalardan değil ki esasen, içimi ısıtan şey varlığın.
Sizinde Aklınızda Güzel Sözler Varsa Yoruma Yazıp Diğer Kullanıcılarımızla Paylaşabilirsiniz.
Yorum Gönder
Bilgi Paylaştıkça Güzel Dir, Paylaşır Mısınız ?
Sayfamızı Değerlendirin