• Harbi Güzel Aşk Sözleri •
Bu şehrin en holigan taraftarı bendim, ama senin yüreğindeki deplasmanda sesimizi bile çıkartamadık
İyi geceler dilemem ben, iyi gelecek insanlar ile zaten gece olmaz karanlıklar
Bizim yaktığımız gemilerde kaptandınız siz eyvallah, ama yanlış dümenleri çevirdiniz
Seni görmek bize an sıcak yazın ortasında gelen serinlik
Biz dostlarımıza sırtımızı bile dönmezken siz elalem için fırıldak oldunuz
Senin yerin benim yanım, geri kalanları karşıma seve seve alırım
Herkese mavi boncuk dağıtırsan, çok olmaz nazar boncuğu yerine pranga takarsın bedenine
Her güneşi gördüğünde çiçek açmaya çalışma ki gece ay doğduğunda güneşin kıymetini bilesin
Çok yaşa! Hapşırmadın onun için değil, daha aldığın ahlar çıkmadı
Ben kendi söküğümü dikemem, bilirsin ki bizdeki sökükler yaradan değil, gönüldendir
Beni unutmak kolay mı, deme! Her kadeh çınladığında bir parçan daha unutuluyor bu gönülde
Ben senin gölgen gibiyim, eğilsende, düşsen de yıkılsan da seninleyim!
Bize bakıp ‘ne saçmalıyor bunlar’ derlerdi, bilmezlerdi gönül dilinden konuştuğumuzu
Bırak arkamızdan konuşsun, bilmiyor ki iki gün önce arkasına biz vardık, şimdi de karşısındayız !
Olurda canını sıkarlar, üzerler seni ve rahatlamak istersin bir yerlere gidip, o zaman aklına son sözüm gelsin ‘gidecek tek yerin vardı, onu da yıktın da gittin’
Kimseye yüzüm gülmez tabi, en son tebessüm ettiğimiz de viran etmediği gönül tahtımızı
Herkes her şeyin farkında olabilir, önemli olan yaptığın yanlışın farkına varmada
Hayat kahpe, düzen bozuk olabilir ama sen kendini bozup kahpeleşme
Ben ‘helal olsun’ u yediğiniz lokmalarınıza değil, yaptığınız kahpeliklere dedim!
Benim umutlarım hep şişenin dibinde, hep boğulmuş bulundu genin sonunda
Senin için ölüp ölüp dirildiğim zamanlar oldu, eyvallah; ama şimdi benim için gülüp geçme zamanı
Gecenin bu kör vaktinde horluyor olmalıydın dostum, hıçkıra hıçkıra ağlıyor olman değil
Elini sallasan ellisi, belki birisi gidip birisi gelir, o kerhane kalbine!
En Harbi Laflar
Gün gelecek hesabını ödeyemeyecek babalarınız paraları, o yediğiniz bokların
Benim kendimi hapsettiğimiz duvarların harcını göz yaşlarım ile kardım
Ağır konuşmadım o gün, sen sustuğum zamanlara saymadın haykırışlarımı
Her gelenden pansuman bekledik, neşter yaralarından bıçak işlemez oldu gönlümüze
Hatayı çocukken yaptık biz, o kadar sordu öğretmen ‘büyüyünce ne olacaksın bakalım’ diye, bir kere de ‘mutlu olmak’ diyemedik, demedik
Sana bakmaya kıyamadım ben, öyle boyamışsın ki gözlerimi, kaç gece daha lazım gözyaşlarım ile kazımak için bu boyaları, kahpeliklerini
En ufak mutluklara tebessüm ederdik, en ağır şekilde yaraladılar bizi
Artık sana sarılmak değil, ismin geçinde sarsılmak rahatlatıyor beni
Öyle bir siktir etmişim ki hayatı, ağız dolusu küfrettiklerime, şimdi gülüp geçiyorum
İki kuruş için muhabbette zarf atanların, mezarına karanfili sevdikleri bırakacak, bu ah almak değil hakkını vermek bizde!
Yanarken çığlıklarını duymayan birine ihtiyaç duyuyorsun, yanlış yapıyorsun, seni yakan da o, yakarken kulaklarını tıkayan da
Benim tesbihim sabır ağacından, teker teker yanlışlarınızı sayıyorum
Meğer düşmemdeki sebep, sırtımı dağ gibi dosta değil, koca bir boşluğa yaslamammış
Ben giderken ayaklarım sürtmez, tabanlarım kan toplar bitmeyen gidişlerimden
Aklından çıkmıyorum kimsenin, ya hayranlıktan, ya korkularından
Bu da geçer, sürünürüz tırtıl gibi belki ama sonunda kelebek olup uçmasını biliriz
Ben dostlarımı seçmem, zaten insan eli kolu bir doğar anasından
Senin hayatındaki eksik parça benim ! Asla tamamlayamayacaksın dağılmış yap bozunu
Dostlarını harcama, gün gelir kahpelere bozuk para olursun, bozar bozar harcarlar seni
Yılda bir kez arama beni, her aklına geldiğimde yaz ki, dolsun en kalın kitaplar !
Biz yakışanı giyeriz, siz en fazla bizim size verdiğimiz kefenleri
Yarın ne yiyeceğim diye bu günden düşünürsen, ağzına bol bulaştığında miden bulanmaz
Bu yolları bir daha yürümem ama ayağıma batan dikenleri de unutmam!
Ben seni görünce çenem düşmüyor, sen tetiği basınca patlamayan tabanca gördün mü?
İnsanız, hata yaparız, eyvallah; ama kahpelik bambaşka!
Beni sana getiren güzelliğin, ama beni sende tutuklu kaldıracak olan karakterindir
Şöhretimizin sebebi en fiyakalı kaybedenler olduğumuzdandır
Bizleri en fırtınalı günlerde ayakta tutan yediğimiz kazıklara bağladığımız umutlarımızdır
Elbet şu hayatta söz sırası bana da gelecek o zaman iste kahkahalarınız feryatlara dönüşecek
Varsın sevgimizin kıymetini bilmesinler, zamanı geldiğinde pul muamelesi görecek yürekleri
Günlerdir odamın penceresini açmıyorum, yalnızlığın kokusu üzerime sinmiş, sen kapımı çalmaktan bahsediyorsun, gittiğinde suratına kapanan..
İyi geceler dilemem ben, iyi gelecek insanlar ile zaten gece olmaz karanlıklar
Bizim yaktığımız gemilerde kaptandınız siz eyvallah, ama yanlış dümenleri çevirdiniz
Seni görmek bize an sıcak yazın ortasında gelen serinlik
Biz dostlarımıza sırtımızı bile dönmezken siz elalem için fırıldak oldunuz
Senin yerin benim yanım, geri kalanları karşıma seve seve alırım
Herkese mavi boncuk dağıtırsan, çok olmaz nazar boncuğu yerine pranga takarsın bedenine
Her güneşi gördüğünde çiçek açmaya çalışma ki gece ay doğduğunda güneşin kıymetini bilesin
Çok yaşa! Hapşırmadın onun için değil, daha aldığın ahlar çıkmadı
Ben kendi söküğümü dikemem, bilirsin ki bizdeki sökükler yaradan değil, gönüldendir
Beni unutmak kolay mı, deme! Her kadeh çınladığında bir parçan daha unutuluyor bu gönülde
Ben senin gölgen gibiyim, eğilsende, düşsen de yıkılsan da seninleyim!
Bize bakıp ‘ne saçmalıyor bunlar’ derlerdi, bilmezlerdi gönül dilinden konuştuğumuzu
Bırak arkamızdan konuşsun, bilmiyor ki iki gün önce arkasına biz vardık, şimdi de karşısındayız !
Olurda canını sıkarlar, üzerler seni ve rahatlamak istersin bir yerlere gidip, o zaman aklına son sözüm gelsin ‘gidecek tek yerin vardı, onu da yıktın da gittin’
Kimseye yüzüm gülmez tabi, en son tebessüm ettiğimiz de viran etmediği gönül tahtımızı
Herkes her şeyin farkında olabilir, önemli olan yaptığın yanlışın farkına varmada
Hayat kahpe, düzen bozuk olabilir ama sen kendini bozup kahpeleşme
Ben ‘helal olsun’ u yediğiniz lokmalarınıza değil, yaptığınız kahpeliklere dedim!
Benim umutlarım hep şişenin dibinde, hep boğulmuş bulundu genin sonunda
Senin için ölüp ölüp dirildiğim zamanlar oldu, eyvallah; ama şimdi benim için gülüp geçme zamanı
Gecenin bu kör vaktinde horluyor olmalıydın dostum, hıçkıra hıçkıra ağlıyor olman değil
Elini sallasan ellisi, belki birisi gidip birisi gelir, o kerhane kalbine!
En Harbi Laflar
Gün gelecek hesabını ödeyemeyecek babalarınız paraları, o yediğiniz bokların
Benim kendimi hapsettiğimiz duvarların harcını göz yaşlarım ile kardım
Ağır konuşmadım o gün, sen sustuğum zamanlara saymadın haykırışlarımı
Her gelenden pansuman bekledik, neşter yaralarından bıçak işlemez oldu gönlümüze
Hatayı çocukken yaptık biz, o kadar sordu öğretmen ‘büyüyünce ne olacaksın bakalım’ diye, bir kere de ‘mutlu olmak’ diyemedik, demedik
Sana bakmaya kıyamadım ben, öyle boyamışsın ki gözlerimi, kaç gece daha lazım gözyaşlarım ile kazımak için bu boyaları, kahpeliklerini
En ufak mutluklara tebessüm ederdik, en ağır şekilde yaraladılar bizi
Artık sana sarılmak değil, ismin geçinde sarsılmak rahatlatıyor beni
Öyle bir siktir etmişim ki hayatı, ağız dolusu küfrettiklerime, şimdi gülüp geçiyorum
İki kuruş için muhabbette zarf atanların, mezarına karanfili sevdikleri bırakacak, bu ah almak değil hakkını vermek bizde!
Yanarken çığlıklarını duymayan birine ihtiyaç duyuyorsun, yanlış yapıyorsun, seni yakan da o, yakarken kulaklarını tıkayan da
Benim tesbihim sabır ağacından, teker teker yanlışlarınızı sayıyorum
Meğer düşmemdeki sebep, sırtımı dağ gibi dosta değil, koca bir boşluğa yaslamammış
Ben giderken ayaklarım sürtmez, tabanlarım kan toplar bitmeyen gidişlerimden
Aklından çıkmıyorum kimsenin, ya hayranlıktan, ya korkularından
Bu da geçer, sürünürüz tırtıl gibi belki ama sonunda kelebek olup uçmasını biliriz
Ben dostlarımı seçmem, zaten insan eli kolu bir doğar anasından
Senin hayatındaki eksik parça benim ! Asla tamamlayamayacaksın dağılmış yap bozunu
Dostlarını harcama, gün gelir kahpelere bozuk para olursun, bozar bozar harcarlar seni
Yılda bir kez arama beni, her aklına geldiğimde yaz ki, dolsun en kalın kitaplar !
Biz yakışanı giyeriz, siz en fazla bizim size verdiğimiz kefenleri
Yarın ne yiyeceğim diye bu günden düşünürsen, ağzına bol bulaştığında miden bulanmaz
Bu yolları bir daha yürümem ama ayağıma batan dikenleri de unutmam!
Ben seni görünce çenem düşmüyor, sen tetiği basınca patlamayan tabanca gördün mü?
İnsanız, hata yaparız, eyvallah; ama kahpelik bambaşka!
Beni sana getiren güzelliğin, ama beni sende tutuklu kaldıracak olan karakterindir
Şöhretimizin sebebi en fiyakalı kaybedenler olduğumuzdandır
Bizleri en fırtınalı günlerde ayakta tutan yediğimiz kazıklara bağladığımız umutlarımızdır
Elbet şu hayatta söz sırası bana da gelecek o zaman iste kahkahalarınız feryatlara dönüşecek
Varsın sevgimizin kıymetini bilmesinler, zamanı geldiğinde pul muamelesi görecek yürekleri
Günlerdir odamın penceresini açmıyorum, yalnızlığın kokusu üzerime sinmiş, sen kapımı çalmaktan bahsediyorsun, gittiğinde suratına kapanan..
 |
| » Anlamlı Harbi Mesajlar » Anlamlı Harbi Sözler » Çok Güzel Harbi Sözler » En Güzel Harbi Sözler » Etkileyici Harbi Sözler » Full Harbi Sözler » Harbi Söz » Harbi Sözler » Harika Anlamlı Harbi Sözler » Harbi Sözler |
Sizinde Aklınızda Güzel Sözler Varsa Yoruma Yazıp Diğer Kullanıcılarımızla Paylaşabilirsiniz.
Yorum Gönder
Bilgi Paylaştıkça Güzel Dir, Paylaşır Mısınız ?
Sayfamızı Değerlendirin